شبکه های اجتماعی ما را فراموش نکنید:
چگونه ساعت های هوشمند قدم‌هایمان را میشمارند؟
ردیاب تناسب‌اندام ابزاری است که هر فردی می‌تواند آن را در طول روز برای اندازه‌گیری و پیگیری پارامترهای مختلف بدن استفاده کند. هر ردیاب تناسب‌اندام پوشیدنی نیاز دارد که شخصی که از آن استفاده می‌کند، جزئیات فیزیولوژیکی مانند وزن، قد، جنسیت خود را وارد ردیاب کند تا آن بتواند تا از داده‌های جمع‌آوری‌شده بهتر استفاده کند. این شخصی‌سازی به پردازش داده‌های تولید شده توسط ردیاب تناسب‌اندام کمک می‌کند. تعدادی سنسور وجود دارد که می‌توان آن‌ها را به یک ردیاب اضافه کرد، اما معمولاً از سنسورهای حرکتی برای تعیین حرکات بدن استفاده می‌شود.
چگونه یک ردیاب تناسب‌اندام پوشیدنی قدم‌ها را اندازه می‌گیرد؟
یک ردیاب پوشیدنی مدام حرکات بدن را با استفاده از یک شتاب‌سنج 3 محوری حس و ثبت می‌کند. داده‌ها در تمام مدت استفاده ثبت می‌شوند و همین عامل ردیاب را قادر می‌سازد که فرد را در حال قدم زدن، سریع دویدن یا حتی ایستادن ردیابی کند. همه این داده‌ها برای پردازش بیشتر در ردیاب ذخیره می‌شوند. پردازش زمانی اتفاق می‌افتد که داده‌ها به نرم‌افزار مرتبط با ردیاب تناسب‌اندام در تلفن هوشمند یا لپ‌تاپی که با آن همگام‌سازی شده است، منتقل می‌شود.
از آنجا که فرد قبلاً اطلاعات شخصی‌اش را با نرم‌افزار به اشتراک گذاشته است، داده‌های جمع‌آوری‌شده از طریق یک الگوریتم شخصی‌سازی شده اجرا می‌شوند. این امر باعث می‌شود تا نرم‌افزار بتواند تشخیص بدهد که کدام حرکت ثبت‌شده در واقع در حال رخ دادن است. این نرم‌افزار حرکات را به فعالیت‌های مختلفی طبقه‌بندی می‌کند و سپس بر اساس این جزئیات، اطلاعات بیشتری ایجاد می‌کند. این‌ها معمولاً در برنامه‌های مختلف در برنامه ردیاب تناسب‌اندام ذخیره می‌شوند.
هنگامی که فردی برنامه را راه‌اندازی می‌کند، اطلاعات وسیع و مختلفی از داده‌های پردازش‌شده، برای خواندن در دسترس قرار می‌گیرند. این برنامه به فرد این امکان را می‌دهد که بداند چند قدم برداشته است، با چه سرعتی، سرعت فرد و حتی تعداد کالری که احتمالاً سوزانده شده است را نیز محاسبه می‌کند. این برنامه به فرد اجازه می‌دهد تا با اطلاعات مرتبط با خود به روشی کاربرپسند ارتباط برقرار کند.
چگونه یک ردیاب تناسب‌اندام پوشیدنی به یک فرد کمک می‌کند؟
یک ردیاب تناسب‌اندام می‌تواند برای نظارت بر فعالیت‌های خود به افراد کمک کند. این برنامه کمک می‌کند تا اهداف تناسب‌اندامی مانند برآورده‌سازی اهدافی مبنی بر انجام ورزش‌های معمول و روزمره، سوزاندن تعداد مشخصی از کالری در روز و حتی نوشیدن تعداد مشخصی از لیوان آب در هر روز پیگیری شوند. گزینه‌های مختلفی در برنامه وجود دارد. این برنامه با نشان دادن میزان دقیق از هدفی که برآورده شده است، انگیزه فرد را تقویت کند. استفاده از آن کاری آسان و برای اندازه‌گیری پارامترهای مختلف بسیار مناسب است.
فکر کنید که فردی بخواهد پنج پوند در یک ماه کم کند. اکنون این هدف با استفاده از الگوریتم‌های موجود توسط برنامه بین هدهای مختلف تقسیم می‌شود. هدفی برای کالری‌هایی تعیین می‌شود که روزانه باید مصرف شود و هدفی نیز برای کالری‌هایی که باید سوزانده شوند تعیین می‌شود. سپس این برنامه می‌فهمد که چه مقدار از هر تمرینی را باید در هر روز انجام داد. اکنون، هر بار که فرد انگشتش را روی گوشی هوشمند تکان بدهد، اهداف روزانه‌اش جلوی چشمانش قرار خواهند داشت. با تحقق این اهداف، فرد سرانجام وزن خود را کاهش می‌دهد. توانایی ثابت برای نظارت بر میزان برآورده‌سازی یک هدف، انگیزه خوبی به فرد درگیر در فرآیند کاهش وزن می‌بخشد. امکان به‌اشتراک‌گذاشتن این پیشرفت‌ها با خانواده و دوستان در سایت‌های رسانه‌های اجتماعی نیز با استفاده از برنامه ممکن است. جلب توجه مثبت و بازخوردهای مداوم از سایرین مطمئناً به فرد کمک می‌کند تا دوره را به طور کامل تا زمان دستیابی به هدف دنبال کند.
ردیاب‌های تناسب‌اندام پوشیدنی چگونه در تحقیقات علمی کمک می‌کنند؟
ردیاب‌های تناسب‌اندامی که افراد می‌پوشند، می‌توانند به انجام مطالعات تحقیقاتی که روی تعداد زیادی از انسان‌ها انجام می‌شوند، موثر و مفید باشند. تعداد افرادی که می‌توانند در یک آزمایشگاه کنترل شوند محدود است، اما با کمک ردیاب‌های تناسب‌اندام پوشیدنی، محققان می‌توانند داده‌های جمع‌آوری‌شده برای گروه هدف بسیار بزرگ‌تری را مطالعه کنند.
گزینه دیگر، تکیه بر مصاحبه‌های بالینی یا گزارش‌های فعالیتی است که داوطلبان ثبت و نگهداری می‌کنند – از آنجا که برخی از این اطلاعات ذهنی‌اند، در مقایسه با داده‌های مستقیم به دست آمده به وسیله ردیاب‌های تناسب‌اندام، صحت کمتری برای تجزیه‌وتحلیل علمی دارند.
جمع آوری داده‌ها نیز بسیار سریع‌تر انجام خواهد شد. زیرا کل فرآیند به طور خودکار انجام می‌شود. هنگام استفاده از ردیاب‌های تناسب‌اندامی که از سنسورها استفاده می‌کنند، محدوده خطایی نیز وجود دارد. قبل از استفاده از این ردیاب‌ها در مطالعات آزمایشی واقعی، آن‌ها باید اعتبارسنجی و بررسی شوند.
همیشه حاشیه خطایی وجود خواهد داشت که در هر مطالعه علمی باید مورد توجه قرار بگیرد. با وجود این، استفاده از این ردیاب‌های تناسب‌اندام پوشیدنی می‌تواند کار جمع‌آوری داده‌ها در مقادیر زیاد را برای تحقیق آسان‌تر کند. این گجت‌ها می‌توانند انقلابی در نحوه انجام مطالعات تناسب‌اندام علمی ایجاد کنند.