شبکه های اجتماعی ما را فراموش نکنید:
آیا ساعت هوشمندتان شما را مضطرب می‌کند؟
این روزها ردیاب‌ها و مانیتورهای پوشیدنی (مثل ساعت‌های هوشمند) محبوبیت و پیچیدگی بیشتری پیدا کرده‌اند. برای افرادی که با مشکلات قلبی زندگی می‌کنند، این دستگاه‌ها می‌توانند اطلاعات مهمی از جمله تغییرات غیرطبیعی در ضربان و ریتم قلب را نشان دهند.
اما یک مطالعه جدید که در مجله انجمن قلب آمریکا منتشر شده، نشان می‌دهد استفاده از این گجت‌های پوشیدنی برای نظارت بر مشکلات قلبی مثل فیبریلاسیون دهلیزی – که نوعی ضربان قلب نامنظم است – می‌تواند در واقع افراد را نسبت به سلامتی‌شان مضطرب‌تر کند.
این یک موقعیت دوسر باخت است: دستگاه پوشیدنی ممکن است به شما کمک کند تا مشکل قلبی مزمن‌تان را بهتر مدیریت کنید، اما پوشیدن آن می‌تواند شما را مضطرب کند – که این برای این شرایط اصلاً خوب نیست.
پس معامله پایاپای چیست؟ و چطور می‌توانیم بدون نگرانی بی‌مورد، بیشترین استفاده را از این گجت‌ها ببریم؟
گجت‌های پوشیدنی برای نظارت بر مشکلات قلبی
گجت‌های پوشیدنی نقش روزافزونی در مدیریت و تشخیص مشکلاتی مثل فیبریلاسیون دهلیزی دارند که شایع‌ترین مشکل ریتم قلب است.
فیبریلاسیون دهلیزی حدود ۲ درصد جمعیت عمومی و حدود ۵ درصد افراد بالای ۵۵ سال را درگیر می‌کند. علائم آن می‌تواند شامل تپش قلب، خستگی و تنگی نفس باشد، هرچند برخی بیماران ممکن است تقریباً بدون علامت زندگی کنند. خودمراقبتی برای بهبود کیفیت زندگی و جلوگیری از عوارضی مثل سکته و نارسایی قلبی مهم است.
افراد مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی اغلب میزان بالایی از اضطراب مرتبط با بیماری‌شان را تجربه می‌کنند. مشکلات روانی – از جمله اضطراب، افسردگی و نگرانی درباره علائم – بین ۲۵ تا ۵۰ درصد افراد مبتلا را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
دستگاه‌های پوشیدنی می‌توانند با ارائه داده‌های ضربان و ریتم قلب و هشدارها برای تشخیص دوره‌های فیبریلاسیون دهلیزی، به افراد در درک و نظارت بر وضعیت‌شان کمک کنند. این به‌ویژه برای کسانی که با فیبریلاسیون دهلیزی حمله‌ای (یا دوره‌ای) زندگی می‌کنند، می‌تواند مفید باشد.
یک مطالعه نشان داد ساعت‌های هوشمند در تشخیص ریتم‌های نامنظم قلب بسیار مؤثر بودند – و می‌توانند به مدیریت و حتی پیشگیری از آن‌ها کمک کنند.
اما هر فایده‌ای که استفاده از گجت‌های پوشیدنی برای نظارت بر فیبریلاسیون دهلیزی دارد، باید با میزان بالای اضطرابی که افراد مبتلا تجربه می‌کنند متعادل شود تا مطمئن شویم استفاده از آن‌ها مشکلات روانی را تشدید نمی‌کند.
گجت‌های پوشیدنی می‌توانند به بیماران قدرت بدهند
برای خیلی از افراد، این احساس که دارند داده‌های سلامتی قابل اعتماد، عینی و شخصی‌سازی شده دریافت می‌کنند، می‌تواند احساس اعتماد به نفس، امنیت و اطمینان را تقویت کند، به‌خصوص وقتی با ردیاب‌های علائم یا دفترچه‌های ثبت بیمار ترکیب می‌شود.
این می‌تواند به بیماران اجازه دهد به جای گذراندن وقت در بیمارستان، وضعیت‌شان را در خانه و با خانواده‌شان مدیریت کنند – که باعث کاهش اضطراب و استرس می‌شود.
در محیط درمانی، داده‌ها همچنین می‌توانند بیماران را تشویق کنند در تصمیم‌گیری‌های مشترک شرکت کنند. آن‌ها می‌توانند با تفسیر داده‌های سلامتی همراه با پزشکان یا سایر متخصصان سلامت، اهداف و برنامه‌های عملی تدوین کنند، از جمله اینکه چه زمانی باید به پزشک عمومی مراجعه کنند – و چه زمانی باید به بیمارستان بروند.
بیمارانی که وضعیت‌شان را درک می‌کنند، معمولاً علائم فیبریلاسیون دهلیزی کمتری را گزارش می‌کنند.
اما گجت‌های پوشیدنی می‌توانند باعث اضطراب شوند
مطالعه‌ای که در مجله انجمن قلب آمریکا منتشر شد، رفتار و سلامت ۱۷۲ نفر مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی را در یک دوره ۹ ماهه بررسی کرد.
این مطالعه نشان داد ۸۳ نفری که از گجت‌های پوشیدنی برای نظارت بر وضعیت‌شان استفاده می‌کردند، درباره علائم و درمان‌شان نگران‌تر بودند و یک نفر از هر پنج نفر «اضطراب شدید» را تجربه می‌کرد.
اضطراب مزمن می‌تواند به استرس، فرسودگی و سلامت جسمی ضعیف کمک کند که به نوبه خود می‌تواند مشکلات قلبی را تشدید کند.
تحقیقات قبلی هم تأثیرات گجت‌های پوشیدنی روی بیماران مبتلا به شرایط مزمن، از جمله بیماری قلبی را بررسی کرده‌اند. بیماران در این مطالعه هم گزارش کردند که هنگام استفاده از این دستگاه‌ها اضطراب بیشتری داشتند. یکی از آن‌ها توضیح داد:
«من یکی از آن آدم‌هایی هستم که درباره همه چیز نگران می‌شوند. من واقعاً نگران خودم می‌شوم […] و فقط فکر کردم این مسخره است. این هر روز به من یادآوری می‌کند، […] من فکر می‌کنم عددم چقدر است، چقدر خوب است یا چقدر بد است […]. هر بار که شروع به فکر کردن درباره‌اش می‌کردم، شروع به فکر کردن درباره بیماری‌ام می‌کردم.»
برخی افراد هم خودشان را «زندانی اعداد» توصیف می‌کنند. آن‌ها احساس می‌کنند «نیاز دارند مدام دستگاه را چک کنند تا بدانند در چه وضعیتی هستند، که باعث می‌شود دستگاه بر زندگی‌شان مسلط شود».
حجم و تکرار اعلان‌ها، هشدارها و لرزش‌های دستگاه‌های پوشیدنی می‌تواند خسته‌کننده باشد و باعث شود مردم درباره سلامتی‌شان نگران شوند.
اضافه بار اطلاعاتی همچنین می‌تواند خودمراقبتی را دلسردکننده کند، چون اعلان‌ها باعث می‌شوند افراد بیشتر از حد معمول به دنبال مشاوره پزشکی بروند. البته این لزوماً چیز بدی نیست.
برای بعضی دیگر، سطح پایین سواد سلامت یا دیجیتال – یعنی ندانستن نحوه استفاده از دستگاه‌ها یا تفسیر داده‌ها – می‌تواند آنقدر استرس‌زا یا اضطراب‌آور باشد که آن‌ها کلاً گجت‌های پوشیدنی را کنار بگذارند.
آینده گجت‌های پوشیدنی
در آینده، دستگاه‌های دیجیتال ممکن است از طریق یک «فنوتیپ دیجیتال» که داده‌هایی مثل الگوهای خواب، تغییرات وزن و فعالیت فیزیکی را ترکیب می‌کند، تصویر جامعی از سلامت و تندرستی ارائه دهند.
اما تحقیقات بیشتری لازم است تا تأثیرات گجت‌های پوشیدنی – از جمله اعلان‌ها و هشدارهایشان – روی سطح اضطراب بیماران را درک کنیم.
اگر در حال حاضر از یک دستگاه پوشیدنی برای نظارت بر سلامتی استفاده می‌کنید، مفید است که به طور منظم تنظیمات داده‌ها و اعلان‌ها را بررسی کنید. شاید بخواهید درباره نحوه استفاده از دستگاه‌تان برای کمک به خودمراقبتی با پزشک یا پرستارتان صحبت کنید.
در هر بیماری مزمن، داشتن یک برنامه عملی مدیریت مهم است. این شامل صحبت با متخصص سلامت‌تان درباره زمان مراجعه به مراکز درمانی (مثل اورژانس یا پزشک عمومی) می‌شود.
در این میان، هنوز کارهای زیادی باید انجام شود تا به پرستاران و پزشکان کمک کنیم با اعتماد به نفس بیشتری گجت‌های پوشیدنی – و داده‌هایی که ارائه می‌دهند – را در مراقبت از بیمار ادغام کنند.