ساعت هوشمندتان چگونه متوجه می‌شود که خواب هستید؟

تا کنون از خود پرسیده اید که ردیاب سلامتی‌تان (fitness tracker) چگونه خواب شما را اندازه‌گیری می‌کند؟ یا مهم‌تر از آن، آیا داده‌هایی که ثبت می‌کند قابل اعتماد هستند؟ فرقی نمی‌کند که شما صاحب یک دستگاه Fitbit، ساعت هوشمند، Garmin یا یکی از بیشمار دستگاه سلامتی موجود در بازار باشید، نحوه کارکرد تمام آن‌ها بسیار شبیه هم است.

اگر اختلال خواب دارید یا به طور منظم از خواب می‌پرید، پوشیدن ردیاب سلامتی نمی‌تواند نشانگر مطمئنی برای سلامت خوابتان باشد. بهترین گزینه انجام یک بررسی وضعیت خواب در منزل برای رسیدن به نتایج دقیق و قابل اعتماد است.

خب، هنوز هم ارزش دارد که شب‌ها در تخت‌خواب ردیاب سلامتی‌تان را بپوشید؟

درون اکثر ساعت‌های هوشمند و ردیاب‌های سلامتی چیزی به نام شتاب سنج سه محوره وجود دارد. این یک راه ساده است که بگوییم در دستگاه پوشیدنی شما یک شتاب دهنده قرار دارد.

شتاب‌سنج یک دستگاه کوچک متشکل از تشخیص دهنده حرکت محوری است و جابجایی را در تمام جهات تشخیص می‌دهد. بعضی دستگاه‌ها به یک ژیروسکوپ هم مجهزند که جهت و چرخش را مشخص می‌کند.

با استفاده از فرایند actigraphy ردیابتان حرکات مچ شما را به الگوی خواب تبدیل و تفسیر می‌کند.

همانگونه که می‌توانید تصور کنید این فرایند همیشه دقیق نیست و تا حدودی حدسیات در آن به کار رفته است، چون actigraphy فقط یک چیز یعنی  حرکت را دنبال می‌کند ولی چیزهای خیلی بیشتر از غلت زدن و چرخیدن برای پایش خواب وجود دارد.

برای تعیین تفاوت بین خواب عمیق و خواب سبک به امواج مغزی، حرکات چشم و تنفس هم نیاز است.

روانشناس، دکتر Kelly Glazer Baron متخصص بهداشت عمومی، از مرکز پزشکی دانشگاه راش، درباره تاثیر ردیاب‌های سلامتی در خواب، مقاله ای در ژورنال مجله پزشکی بالینی خواب (Journal of Clinical Sleep Medicine) منتشر کرده است.

بارون (Baron) می‌گوید که خود تکنولوژی بخشی از مشکل است. با استناد به چندین مطالعه، مقاله بارون بیان می‌کند این دستگاه‌ها که محبوبیت فزاینده‌ای هم دارند، نمی‌توانند مراحل خواب را با دقت تشخیص دهند. طبق توضیح بارون این دستگاه‌ها توانایی فرق قائل شدن بین خواب سبک و عمیق را ندارند. علاوه بر این ممکن است این دستگاه‌ها بگویند خواب هستید در حالی که دارید در تخت‌خواب مطالعه می‌کنید.

با اینکه سخت می شود به آنها اطمینان کرد، ردیاب‌های سلامتی می‌توانند راهنمای مفیدی باشند

مطالعات بیشماری نتایج متفاوتی از قابلیت اطمینان ردیاب‌های سلامتی اعلام کرده‌اند، اما در اغلب موارد، در اینکه actigraphy عموما به قدر کافی برای ردیابی خواب در افراد بزرگسال و سالم با الگوی خواب نرمال دقیق است، اتفاق نظر دارند. این روش به اندازه مطالعه خواب در خانه با استفاده از polysomnogram برای پایش فعالیت مغز دقیق نیست.

خب، همه چیز به روانشناسی باز می‌گردد. ممکن است پس از اینکه ردیاب سلامتی به شما اعلام کرد که 8 ساعت خوابیده‌اید، خود را تشویق کنید (صرفنظر از اینکه ردیاب چقدر صحیح است).

این چیز خوبیست. حتی پیش از ابداع تکنولوژی دستگاه‌های پوشیدنی به خوبی مشخص بود که دنبال کردن هر چیزی که مربوط به سلامتیتان است، شما را از انتخاب‌هایتان آگاه می‌کند. هنگامی که  قدم‌هایتان را می‌شمارید تمایل دارید گام‌های بیشتری بردارید. یا وقتی که میزان کالری مصرف شده را می‌نویسید، می‌خواهید از آنچه می‌خورید بیشتر آگاه باشید.

پایش و ردیابی میتواند به شما کمک کند تا به سلامتی‌تان پایبند باشید

به جای تمرکز بر یک هدف سلامتی بزرگ، مانند کاهش 20 کیلو وزن، پایش و ردیابی به شما، اهداف روزانه کوچکی در راستای افزایش سلامتی می‌دهد.

هنگامی که اهداف به قسمت‌های کوچکتری تقسیم شوند، حس موفقیت بیشتری می‌کنید.

از سوی دیگر اگر کمالگرا باشید، نرسیدن به 8 ساعت خواب که ردیابتان برای شما تعیین کرده‌است، می‌تواند اضطراب بیشتری ایجاد کند که به نوبه خود بر خواب شما تاثیر می‌گذارد.

بارون می‌گوید مردم به دنبال “خودِ کمّی” هستند، که این به وسواس داده محور باز می‌گردد، آن‌ها برای بهبود زندگی جسمی و ذهنی خود به استفاده روزانه از داده‌ها تکیه می‌کنند. اما بارون می‌افزاید: “برخی افراد در آن زیاده روی می‌کنند که می‌تواند تنش زا باشد.”

نکته آخر این است که اگر حس می‌کنید ردیاب سلامتی کیفیت زندگیتان را بهبود می‌دهد، به پوشیدن آن ادامه دهید. اما اگر فکر می‌کنید که احتمالا از یکی از اختلالات خواب نظیر حبسِ نَفَس در خواب یا خروپف رنج می‌برید، داده‌ها را زیاد جدی نگیرید. مطالعه خواب در خانه نتایج دقیقی را که سلامتی شما شایسته آن است، فراهم می‌کند.