شبکه های اجتماعی ما را فراموش نکنید:
چطور عمر باتری ساعت هوشمندتون رو بهبود بدید؟
خیلی از بهترین ساعتهای ورزشی و هوشمند الان قابلیتها و امکانات بیشتری نسبت به قبل دارن و این برای طرفدارای ساعتهای هوشمند خبر خوبیه، اما فشار بیشتری رو به سختافزار و نرمافزاری که این قابلیتهای جدید رو ارائه میده وارد میکنه. اینجا میخوایم بهتون بگیم چطور عمر باتری ساعت هوشمندتون رو بهتر کنید.
درست مثل عمر باتری گوشیهای هوشمند که با گذر زمان بهتر شده، همین اتفاق داره برای ساعتهای هوشمند هم میافته. اگه دنبال ساعت هوشمندی هستید که هفتهها دووم بیاره، میتونید پیداش کنید. البته بیشتر شرکتهای بزرگ این حوزه هنوز دارن تلاش میکنن که باتریشون بیشتر دووم بیاره.
پس وضعیت عمر باتری الان چطوریه و آیا اوضاع داره بهتر میشه؟ اینجا یه خلاصه از چیزایی که باید درباره عمر باتری ساعتهای هوشمند بدونید رو براتون آوردیم.
عمر باتری معمول ساعتهای هوشمند چقدره؟
این واقعاً بستگی داره به نوع ساعت هوشمندی که داریم درموردش حرف میزنیم. اگه منظورمون ساعتهای هوشمند کامل باشه، مثل اپل واچ، سامسونگ گلکسی واچ و گوگل پیکسل واچ، این ساعتها با استفاده از همه قابلیتهای اصلیشون میتونن یک یا دو روز دووم بیارن.
این ساعتهای هوشمند کامل با گذر زمان تونستن عمر باتریشون رو یکم بیشتر کنن، اما نیاز به تأمین انرژی برای همه اون چیزایی که دارن هنوز باعث میشه سخت بتونن به یک هفته برسن.
غیر از چیزی که اپل، سامسونگ و گوگل تو بخش باتری ارائه میدن، نمونههایی از سازندههای معروف ساعت هوشمند هستن که عمر باتری طولانیتری دارن. فیتبیت که مال گوگله و ساعتهای ورسا و سنس اون میتونن بسته به قابلیتهایی که مرتب استفاده میشن، ۶+ روز دووم بیارن. سری واچ GT هواوی میتونه بیشتر از یک هفته دووم بیاره و ساعتهای هوشمند ارزونتر از برندهایی مثل شیائومی و امیزفیت هم میتونن از یک هفته بیشتر کار کنن. این ساعتهای هوشمند مشخصات مشابهی با محصولات اپل و بقیه دارن، اما در بعضی زمینهها مثل پشتیبانی از اپلیکیشنها، اتصال سلولی و سایر ویژگیهای پرمصرف دیگه کم میارن.
چه چیزایی میتونن رو عمر باتری ساعت هوشمند تأثیر بذارن؟
جواب ساده اینه که همه چیز، اما بعضی قابلیتها تأثیر بیشتری روی مصرف انرژی دارن. اینها وسایل فنی هستن که کلی قطعه توشون جا داده شده تا بتونن قابلیتهای پیچیدهای رو ارائه بدن، خیلی از این قابلیتها رو گوشی هوشمندتون هم میتونه انجام بده اما ظرفیت و اندازه بهتری برای مدیریتشون داره.
بسته به اینکه چقدر بخواید از امکانات استفاده کنید، چیزای زیادی هست که میتونه باتری ساعت هوشمندتون رو خالی کنه. حتی ویژگیهای اصلی مثل دریافت مرتب اعلانها در طول روز و فقط روشن کردن صفحه نمایش (اگه تنظیم نشده باشه که همیشه روشن بمونه) هم باتری رو مصرف میکنه. صرفاً اتصال به گوشیتون از طریق بلوتوث برای استفاده از قابلیتهایی مثل پیشبینی آب و هوای به روز، جواب دادن به تماسها روی ساعتتون و استفاده بهینه از اپلیکیشنها هم به این مصرف اضافه میکنه.
خیلی از ساعتهای هوشمند این امکان رو میدن که صفحه نمایش ۲۴ ساعته روشن بمونه، اما همونطور که متوجه میشید، این کار شدیداً باتری رو مصرف میکنه چون انرژی زیادی لازمه تا صفحههای LCD و AMOLED رو ۲۴ ساعته روشن نگه داره. وقتی شروع میکنید به ردیابی فعالیت، تناسب اندام و سلامتی، حسگرهایی مثل GPS، ضربان قلب و SpO2، اینها به انرژی بیشتری نیاز دارن تا دادههای دقیق ارائه بدن. مخصوصاً اگه این معیارها رو شبانهروز پایش کنید.
اگه دوست دارید ساعت هوشمندتون مستقل باشه، یعنی برای فعال کردن قابلیتهایی مثل پخش موسیقی، دانلود اپلیکیشنها، اضافه کردن اتصال سلولی برای تجربهای بدون وابستگی به گوشی، به اتصال به گوشیتون نیاز نداشته باشه، همه اینها هم هزینهش رو از عمر باتری میگیرن. خلاصه اینکه با اینکه عمر باتری ساعتهای هوشمند داره بهتر میشه و میتونید یکی بگیرید که هفتهها به جای روزها دووم بیاره، هنوز خیلیهاشون به خاطر اضافه شدن قابلیتهای جدید، فقط چند روز شارژ نگه میدارن.
چطور میتونید عمر باتری ساعت هوشمند رو بهبود بدید؟
بهبود عمر باتری یه ساعت هوشمند کاملاً بستگی داره به نوع ساعتی که دارید، قابلیتهایی که ازشون نیرو میگیره و قابلیتهایی که شما تصمیم میگیرید ازشون استفاده کنید و همینطور اینکه چقدر میتونید انتخاب کنید کدوم قابلیتها رو مرتب استفاده کنید.
خبر خوب اینه که به طور کلی، میتونید شانستون رو برای رسیدن به حداکثر عمر باتری وعده داده شده بیشتر کنید و حتی شاید بتونید یکم بیشتر از اون چیزی که قول داده شده هم ازش کار بکشید. یکی از اولین مقصرها صفحه نمایشه. بیشتر ساعتهای هوشمند صفحه نمایشی دارن که درست مثل گوشی یا تبلت، انرژی زیادی مصرف میکنه، مخصوصاً اگه روشناییش رو نزدیک به حداکثر گذاشته باشید. مثل اون دستگاهها، کم کردن روشنایی صفحه ساعت هوشمند یا فعال کردن حالت روشنایی خودکار (اگه در دسترس باشه) باعث میشه مطمئن بشید که نیاز یه صفحه پرنور، عمر باتری روزانهتون رو خراب نمیکنه.
یه مصرفکننده دیگه باتری، پایش سلامتیه و منظورمون انتخاب پایش مداوم ضربان قلب، استرس از طریق تغییرپذیری ضربان قلب یا حتی نظارت بر سطح اکسیژن خونه. این پایش پیشرفتهتر سلامت و تندرستی نیاز داره که سنسورهای نوری که این دادهها رو ارائه میدن، دائم و مرتب کار کنن. خیلی از ساعتهای هوشمند این امکان رو میدن که کنترل کنید این سنسورها چقدر مرتب این دادهها رو جمعآوری کنن. انتخاب اینکه این دادهها با فاصله زمانی بیشتری جمعآوری بشن، هنوز میتونه اطلاعات مفیدی درباره سلامتی بهتون بده، اما باعث میشه این سنسورها کمتر استفاده بشن و در نتیجه عمر باتری حفظ بشه.
خیلی از ساعتهای هوشمند حالتهای ذخیره انرژی هم دارن، به همین دلیله که همیشه مفیده وقتی اولین بار از جعبه درش میارید، یه نگاه خوب به تنظیمات بندازید. این حالتهای ذخیره انرژی میتونن خیلی محدودکننده باشن، به این معنی که قابلیتهای هوشمند بزرگ مثل استفاده از اپلیکیشنها یا دسترسی به ویژگیهای اتصال مثل وایفای یا اتصال به گوشیتون از طریق بلوتوث رو که برای کار کردن این قابلیتها لازمه، قفل میکنن. حالتهای ذخیره انرژیای هم هستن که اینقدر محدودکننده نیستن و هنوز میتونن بهتون اجازه بدن به قابلیتهای کلیدی دسترسی داشته باشید و در عین حال قابلیتهایی که کمتر استفاده میشن رو غیرفعال کنن.
نکته کلیدی اینه که وقت بذارید و تنظیمات ساعت رو هم روی خود ساعت و هم توی اپلیکیشن همراهش که خیلی از تنظیمات از اونجا قابل کنترله، خوب بررسی کنید تا مطمئن بشید قابلیتهایی رو که استفاده نمیکنید یا بهشون نیاز ندارید و بیخودی از باتری و انرژی استفاده میکنن رو روشن نکردید.