تاریخچه و سیر زمانی ساعت‌های هوشمند

شاید “Apple Watch”، «اپل واچ» یا همان ساعت هوشمند اپل، پرفروش‌ترین ساعت هوشمند در تاریخ باشد، اما بهتر است فراموش نکنیم این غول فناوری یک بازیگر نسبتا نوپا در زمینه ابزارهای پوشیدنی است.

درواقع تولید اولین ساعت‌های هوشمند به سال ۱۹۲۷ میلادی برمی‌گردد و در دهه‌های ۸۰ و ۹۰ میلادی نیز سر و صدای زیادی به پا کردند.

در ادامه لیستی از ۱۹ ساعت هوشمند مهم تمام تاریخ را برایتان آورده‌ایم، ساعت‌هایی که راه را برای اپل‌واچ هموار ساختند.

۱۹۲۷: مچ‌بند نشانگر مسیر پلاس‌فور (Plus Four Wristlet Route Indicator)

در این ساعت زیبا از دهه ۲۰ میلادی، جی‌پی‌اس وجود ندارد، اما با این‌ حال می‌تواند به شما کمک کند تا از نقطه A به B بروید. فقط کافی است کارتریج طوماری نقشه را برای مسیر موردنظر داخلش بگذارید و آماده حرکت خواهید بود. درست است که هر از گاهی نیاز به چرخش دستگیره‌های کناری پیدا می‌کردید، اما حداقل هر شب نیاز به شارژ کردن نداشت.

۱۹۷۲: پالسار (Pulsar)

پنجاه سال بعد، اولین ساعت دیجیتالی تماما برقی از شرکت ساعت‌سازی همیلتون از راه رسید، احاطه‌شده شده در طلای ۱۸ عیار.

این ساعت دارای LED بود و برای دیدن زمان باید دکمه‌ای را فشار می‌دادید. در سال ۱۹۷۲ با قیمت ۲۱۰۰ دلار بنظر کاملا معقولانه می‌آمد.

۱۹۸۲: ساعت تلویزیونی سِیکو (Seiko TV Watch)

این ساعت به اصطلاح هوشمند که جیمزباند نیز آن را در فیلم اختاپوسی “Octapussy” پوشیده بود، نیاز به یک آداپتور و یک جعبه بزرگ گیرنده داشت تا بتواند در زیر نمایشگر زمانش، تصاویر تلویزیونی را با وضوح پایین نمایش دهد.

قیمتش حدود ۵۰۰ پوند بود و برنامه‌های تلویزیونی را در صفحه‌نمایشی با توانایی نمایش ۱۰ رنگ خاکستری برایتان پخش می‌کرد.

۱۹۸۳: سِیکو دیتا-۲۰۰۰ (Seiko Data-2000)

ظاهرش بد نیست، نه؟ ساعت هوشمند دیتا-۲۰۰۰ می‌توانست یادداشت‌های شما (البته فقط دو عدد) و رویداد‌های تقویمی را در خود ذخیره کند و همچنین یک ماشین‌حساب نیز بود. باید از گیره موجود روی صفحه‌کلید استفاده می‌کردید اما خب، همینش هم سرگرم‌کننده بود. سِیکو در دهه ۸۰ دوران پرباری را پشت‌سر گذاشت. این شرکت یکسال پس از دیتا-۲۰۰۰، محصولات UC-2000، RC-1000، Memo Diary و UC-3000 را نیز عرضه کرد.

۱۹۸۴: رادیوی اف‌ام مچی سینکلر (Sinclair FM Wristwatch Radio)

واقعا حیف شد که این ساعت از مرحه آزمایشی جلوتر نرفت. این هیولای ساخته‌شده توسط همکاری شرکت انگلیسی سینکلر ،که سازنده ZX Spectrum بسیار موفق نیز است، و متخصص ساعت‌سازی Timex، دارای سه بخش مجزا بود: یک ساعت ال‌سی‌دی، بلندگوی پیزوالکتریکی، تیونر اف‌ام، و یک محفظه باتری درون قلاب. از این ساعت فقط ۱۱۰۰۰ عدد تولید شد و بخاطر مشکلات مالی سینکلر، تولید آن متوقف شد.

۱۹۹۵: ساعت پیام‌رسان سِیکو (Seiko MessageWatch)

نه‌تنها قادر به نمایش شناسه تماس‌گیرنده بود (با استفاده از فرکانس‌های باند جانبی)، بلکه همچنین می‌توانست اطلاعات مربوط به موضوعات مختلفی مانند امتیازات ورزشی، ارزش سهام و پیش‌بینی آب و هوا را نیز نمایش دهد. چیزی شبیه به دستیار گوگل، الکسا و سیری، فقط در ۲۰ سال پیش و سیاه و سفید.

۱۹۹۵: ساعت اضطراری برایتلینگ (Breitling Emergency Watch)

با امکان ارسال سیگنال وضعیت اضطراری که تا ۹۰ مایل دریایی قابل ردیابی بود، ساعت اضطراری برایتلینگ بخاطر کمک در نجات دو خلبان انگلیسی پس از آن‌که هلیکوپترشان در سال ۲۰۰۳ جنوبگان سقوط کرد، مورد ستایش قرار گرفت.

ساعت اضطراری ۲ در سال ۲۰۱۳ عرضه شد و با قیمتی حدود ۹۰۰۰ پوند قابل خریداری است.

۱۹۹۸: ساعت‌مچی لینوکس (Linux Wristwatch)

«پدر کامپیوتر‌های پوشیدنی»، اِستیو مَن، اولین ساعت مجهز به لینوکس را در سال ۱۹۹۸ ساخت و دو سال بعد یک نمونه آزمایشی از آن توسط شرکت آی‌بی‌ام عرضه شد.

«طراحی‌شده برای ارتباط با کامپیوتر‌ها، گوشی‌های همراه و دیگر دستگاه‌ها با قابلیت اتصال بی‌سیم، این ساعت هوشمند قادر به نمایش ایمیل‌های فشرده و دریافت مستقیم پیام‌ها مانند یک پیجر است،»  اطلاعات بیشتر در فکت‌شیت موجود است.

«تغییرات‌ بعدی شامل یک صفحه‌نمایش با رزولوشن بالا و اپلیکیشن‌هایی می‌شود که به این ساعت امکان استفاده به عنوان دستگاهی جهت دسترسی به خدمات مختلف اینترنتی را می‌دهد، مانند پیش‌بینی دقیقه به دقیقه آب‌ و ‌هوا، وضعیت ترافیک، بازار سهام، نتایج مسابقات ورزشی و موارد دیگر.»

به همین خاطر است که اِستیو مَن را پدر کامپیوتر‌های پوشیدنی می‌نامند.

۲۰۰۲: فسیل پالم پایلِت (Fossil Palm Pilot)

فسیل درحال تلاش برای بازگشت به رقابت فناوری‌های پوشیدنی است. به تازگی مشخص شد که این شرکت ساعت‌سازی آمریکایی درحال همکاری با اینتل است تا برای نبرد در این عرصه آماده شود.

۱۲ سال از اولین تلاش فسیل در این زمینه می‌گذرد. این ساعت که جایزه بهترین محصول نمایشگاه «کامدِکس» را در سال ۲۰۰۲ برنده شد، مجهز به یک صفحه نمایش ۱۶۰ در ۱۶۰ پیکسل، ۲ مگابایت حافظه داخلی و اپلیکیشن‌های دستی ماننده دفترچه آدرس، برگه‌ یادداشت، لیست کار‌ها و یک ماشین‌حساب بود.

یک قلم استایلوس نیز در بند این ساعت وجود داشت. کمی یاداور گلکسی نوت سامسونگ است، نه؟

۲۰۰۳: مایکروسافت اسپات (Microsoft SPOT)

مایکروسافت نهایتا در سال ۲۰۱۵ وارد عرصه فناوری‌های پوشیدنی شد، اما بیش از یک دهه پیش، با امثال سیتیزن، تایمِکس، فسیل و سوئنتو بر روی دستگاه‌های «فناوری اشیاء شخصی هوشمند» یا به اختصار انگلیسی “SPOT” کار می‌کرد.

ایده این دستگاه‌ها، ارائه اطلاعات دیجیتالی به شیوه‌ای بود که گیج‌کننده نباشند، که هنوز هم شعار مورد استفاده برای ساعت‌های هوشمند است. مشکل آن بود که در سال ۲۰۰۳، این اطلاعات به اندازه کافی بدردبخور نبودند.

تولید دستگاه‌های اسپات در سال ۲۰۰۸ متوقف شد، و به وضوح مشخص بود که ایده هزینه سالانه ۵۹ دلار برای بروزرسانی‌ها اصلا محبوبیت نداشت.

۲۰۰۳: گارمین فوررانر(Garmin Forerunner)

گارمین جای‌پای محکمی در بخش ساعت‌های ورزشی جی‌پی‌اسی دارد؛ بخشی که بیش از ۱۰ سال در آن مشغول به کار است. اولین ساعت‌های فوررانر، با اندازه‌گیری سرعت، فاصله، کالری‌های سوخته‌شده و تعداد قدم‌ها، راه را برای امثال «فوررانر ۱۵» هموار کردند، و همچنین با استفاده از یک جفت باتری AAA می‌توانستند تا ۱۴ ساعت به کارکردن ادامه‌ دهند. به جرات می‌توان گفت که اندازه این دستگاه‌ها طی حدودا ۲۰ سال بسیار کوچک شده‌ است.

۲۰۱۲: نایکی+ فیولبَند (Nike+ Fuelband)

پس از یک جهش در این دهه، می‌رسیم به محصول بسیار موفق نایکی+ فیولبند. این دستگاه با شمارش قدم‌هایتان، به شما امتیاز سوخت (Fuel) می‌داد. همچنین با استفاده از بلوتوث، بطور خودکار با گوشی‌ شما همسان‌سازی می‌شد. در نسخه دوم آن‌ که در سال ۲۰۱۳ عرضه شد، نور پس‌زمینه صفحه‌نمایش بهتر و در شرایط تاریک روشنایی بیشتری داشت.

۲۰۱۲: اسمارت‌واچ سونی (Sony SmartWatch)

با یک نگاه ساده می‌توان فهمید که ساعت هوشمند سونی با نام اسمارت‌واچ (Sony SmartWatch) تفاوت چندانی با دستگاه‌های امروزی ندارد. ساعت هوشمند اولیه سونی درواقع یک دستگاه همراه برای گوشی‌های هوشمند اکسپریا بود، که از یک نسخه اصلاح‌شده اندروید استفاده می‌کرد. این ساعت دارای یک صفحه نمایش OLED ۱.۳ اینچی بود و با اینکه بعضی اوقات بدون هیچ دلیل مشخصی از کار می‌افتاد، بازخورد خوبی از مطبوعات فناوری بدست آورد. در سال ۲۰۱۳ نسخه دوم اسمارت‌واچ جای آن را گرفت و نسخه سوم آن اوج موفقیت این برند در سال ۲۰۱۵ بود. اما نسخه چهارمی تولید نشد و تولید محصولات این برند ادامه پیدا نکرد.

۲۰۱۳: پِبِل (Pebble)

پیشتر در سال ۲۰۱۳ کارزار ساعت‌های هوشمند پِبِل موفق‌ترین کیک‌استارتر (پروژه‌هایی خلاقانه که با کمک سرمایه‌گذاری‌های مردمی آغاز به کار کرده و فعالیت می‌کنند) محسوب می‌شد. این دستگاه با قابلیت‌های اطلاع‌رسانی گسترده می‌توانست مانند یک ریموت‌کنترل برای گوشی‌های هوشمند یا دستگاه‌هایی مانند دوربین‌های گوپرو باشد. فروشگاه اپلیکیشن پِبِل بیش از ۱۰۰۰ اپ داشت، و طراحی جالب و عجیب و غریبش الهام‌بخش بسیاری بود.

اما زمانی که بازار ساعت‌های هوشمند با ورود اپل و سامسونگ داغ شد، پِبِل قادر به رقابت نبود.

نهایتا فیت‌بیت آن‌را خرید و فعالیتش به پایان رسید، اما نو‌آوری‌های پِبِل همچنان در قلب پوشیدنی‌هایی مانند فیت‌بیت وِرسا و فیت‌بیت سِنس وجود دارند.

۲۰۱۳: سامسونگ گلکسی گیِر (Samsung Galaxy Gear)

دستگاهی که آغاز رقابت‌های سامسونگ در عرصه ساعت‌های هوشمند بود. این دستگاه در نمایشگاه ایفا در سال ۲۰۱۳ رونمایی شد. یکسال بعد سامسونگ ۶ مدل مختلف از ساعت‌های هوشمند را روانه بازار کرد. بنظر می‌رسد استراتژی سامسونگ برای اشبا کردن بازار با دستگاه‌هایش شامل ساعت‌های هوشمند نیز می‌شود.

گیِر اولیه یک شکست بزرگ بود، و کاملا مشخص بود که فقط برای رویارویی با اپل عرضه شده است.

اما سامسونگ در بازی باقی ماند و توانست به رتبه دوم در رنکینک جهانی ساعت‌های هوشمند برسد. سامسونگ گلکسی واچ ۴ با کمک یک سیستم‌عامل از گوگل حالا در تلاش برای به چالش کشیدن تسلط اپل بر بازار ساعت‌های هوشمند است.

۲۰۱۴: سامسونگ گیِر فیت (Samsung Gear Fit)

با وجود شکست‌های بزرگ، گیِر اولیه راه برا برای برخی از موفق‌ترین دستگاه‌های گیِر در آینده هموار کرد و «گیِرفیت» با صفحه نمایش OLED‌ زیبایش، تمام بازار را شگفت زده کرد.

این دستگاه در نمایشگاه جهانی گوشی‌های همراه (MWC) در سال ۲۰۱۴ به همراه گیِر۲ و گیِر۲نئو معرفی شد.

۲۰۱۴: موتو ۳۶۰ (Moto 360)

پوشیدنی‌های اندروید در سال ۲۰۱۴ در کنفرانس گوگل آی/او معرفی شدند و از بین سه دستگاهی که رونمایی شدند، بدون شک ساعت گرد موتورولا بیشترین توجه‌ را به خود جلب کرد.

موتو ۳۶۰ به لطف طراحی گرد و اینکه درمقایسه با هر پوشیدنی اندرویدی دیگری تا آن زمان شبیه یک ساعت عادی بود، مقامی افسانه‌ای پیدا کرد.

کمی بعد نسخه دوم موتو۳۶۰ در سال ۲۰۱۵ و موتو۳۶۰ اسپرت در سال ۲۰۱۶ عرضه شدند، اما این آخرین باری بود که این برند توسط موتورولا عرضه می‌شد. در سال ۲۰۱۹ تحت لیسانس ebuyNow (شرکتی که برند‌های قدیمی با محبوبیت کمتر را دوباره عرضه می‌کند) دوباره به بازار برگشت. اما برخلاف محصولات الهام‌بخش پیشین، نتیجه، محصولاتی بسیار گران‌قیمت و ضعیف بودند.

۲۰۱۴: سامسونگ گیِر اِس (Samsung Gear S)

یک ساعت هوشمند بسیار بزرگ و شبیه به دستبند، سامسونگ گیِر اِس یک نمونه عالی از دستاورد‌های فناوری بود که طرفداران خاص خودش را پیدا کرد.

این دستگاه مجهز به اتصال ۳جی بود، که می‌توانست بدون وجود یک گوشی‌ هوشمند کار کند (این اولین باری بود که سامسونگ این کار را می‌کرد، و تا قبل از آن نیاز به یک گوشی گلکسی وجود داشت).

ساعت هوشمند جدید سامسونگ با صفحه نمایش بزرگ ۲ اینچی خمیده که از صورت آشنای Super AMOLED در سامسونگ گیِر فیت استفاده می‌کرد، بدون شک برای رقابت جدی آمده بود.

رزولوشن ۳۶۰ در ۴۸۰ پیکسل در زمان خودش بهترین بود، و تا امروز نیز بنظر خوب می‌آید.

اما این صفحه نمایش برای پوشیدن بسیار بزرگ و عجیب بنظر می‌آمد و اصلا راحت نبود، تولید این محصول نیز ادامه پیدا نکرد.

۲۰۱۵-۲۰۲۱: اپل واچ (Apple Watch)

درحالی که تمام جهان انتظار داشتند نامش آیواچ باشد، اپل واچ بصورت رسمی در سپتامبر ۲۰۱۴ در کوپرتینو در حضور جمعیتی منتظر، رونمایی شد.

این دستگاه ندادهنده دوره‌ای جدید از ساعت‌های هوشمند بود، اما نسل اولش فاقد جی‌پی‌اس بود، اپلیکیشن‌هایش نسخه‌های اصلاح شده آیفون بودند، و امکان دسترسی و بکارگیری حسگر‌های مختلف موجود در اپل واچ را نداشتند.

اما از آن موقع زمان زیادی گذشته است. پس از گذشت شش سال و عرضه اپل واچ ۶، این شرکت حالا ترکیبی از ویژگی‌های مختلف و کاربرپسند فیتنس، حالت‌های ورزشی، اطلاع‌رسانی های بسیار مناسب و همچنین فروشگاه اپ بسیار گسترده‌ای را برای این دستگاه ارائه داده است. اما اپل واچ امکانات بیشتری نیز دارد: اپل واچ قابلیت‌هایی مانند نوارقلب (ECG)، اطلاع‌رسانی ضربان قلب، حسگر سقوط، حالت‌های واکی‌تاکی و ال‌تی‌ای (LTE) بر روی مچ دست را نیز ارائه می‌دهد.

این برند نه‌تنها تبدیل به برندی پیشرو در عرصه ساعت‌های هوشمند شده است، بلکه جایگاه امثال رولکس، تگ‌هویر و دیگر غول‌های ساعت‌سازی سوئیسی را نیز گرفته و به طرز شگفت‌انگیزی تبدیل به بزرگترین برند ساعت‌مچی جهان شده است.